Nawigacja jest podana w trzech językach: polskim, angielskim oraz niemieckim.

Pamiątkowa lokomotywa.

Z racji, że Góra jest Zielona, to kolor tabliczek nawigacyjnych jest również zielony.

Stare tabliczki są o wiele ładniejsze niż nowe.

Jeszcze tabliczka.

Ulice miasta są ładne i przyjemne.

Centrum.

Głowy.

Jeszcze jedna z centralnych ulic.

Podwórka w centralnej części miasta są dość przytulne.

Zielona Góra wyróżnia się dość prowincjonalnym wyobrażeniem o pięknie i luksusie.

Na szyldzie fryzjera obowiązkowo musi być gigachad.

Odzież używana — tylko modna.

Żeby podkreślić fajność miejsca, w nazwie przyjęto łączyć angielskie i polskie słownictwo.

Parking — tylko dla Mercedesów (powagę przekazu podkreśla język angielski).

Budynek.

Rury prowadzą nie bezpośrednio do kanalizacji (jak to jest zazwyczaj w Polsce), tylko na chodnik.

Ulica w starym mieście.

Rynek.

Miejska studzienka.

Blok.

Szyld.

Reklama PKO za czasów PRL.

Ulica poza centrum.

Zielona Góra sprawiła na mnie bardzo przyjemne wrażenie. Miasto jest niewielkie, zielone i przytulne. Dla życia pewnie dokładnie to, co trzeba.